Boğulursun..

Milyonlarca kelime beyninin içinde kargaşa çıkarmış ama sen hangisi seçeceğini bilmiyorsun . Belki birini belkide bir kaç tanesini kullansan her şey düzelebilir . Özenle seçiyorsun aralarından bir kaçını..Sen şuraya sen buraya siz de en sona geçin diyorsun güzel bir mantık sıralaması yapıyorsun . Şöyle bir bakıyorsun evet evet gayet güzel.Tamam şimdi uygun adım marş marş ..

"Heeyyy !!"
"Buraya bakın ! . Siz nereye gittiğinizi sanıyorsun ??"

Bir ses duyuyorsun Beyninin içinde .. Ne ?? Bu da neyin nesiydi böyle ? Bakıyorsun ki mantığınla grurun el ele vermiş tamda kalbinin önüne geçmişler. Dur diyorlar . Bu sefer geçiş yok !

Hayır Hayır !!

Olamaz nasıl da düşünemedik bunu lüften bir kez daha belki bu sefer diyorsun ama nafile bu kez kararlılar izin vermiyorlar geçişine .. Düşünüyorum, düşünüyoruz o zaman o kadar çok mu olmuştu söz dinlemeyip gizli gizli kaçtığımız mantığımızdan..
Sahi kaçıncı kez çırpınmıştık karşımızda ki insan için . Kaç defa boğulmuştuk zifiri karanlık dibi görülmeyen sularda .. Kim yardım etmişti ? Kim tutmuştu elinizden..
Seni seviyorumlar gitmelere dönerken o haykırışların içinden kulağını ve kalbini kapatmış arkasını dönüp giden kimdi ?

Şimdi anlıyor musunuz neden izin vermedi bu kez mantığınız . Neden gruruz duvar gibi karşınızda durdu ve bir kapı bile açmadı size.. Durun ve izleyin gideni , düşünün.. Seviyor mu sizi ?? Imm hiç sanmıyorum. Durun olduğunuz yerde ve boğulmak üzere olduğunuz suyu izleyin .. Sizce de korkunç değil mi ??